Web Content Display
OCHRONA LASU
Ochrona lasu jest szerokim pojęciem obejmującym bardzo różnorodne działania w ramach działalności prowadzonej przez Lasy Państwowe.
Owady szkodliwe
Duży udział jednogatunkowych drzewostanów (81,5 % powierzchni drzewostanów Nadleśnictwa zajmują drzewostany sosnowe, występujące na siedliskach borowych) sprzyja rozwojowi szkodliwych owadów. Największe zagrożenie stanowią:
Szkodniki pierwotne (atakujące drzewa zdrowe): brudnica mniszka, strzygonia choinówka, boreczniki
Szkodniki wtórne (atakujące drzewa osłabione): kornik drukarz, przypłaszczek granatek, opiętek dwuplamkowy
Opiętek dwuplamkowy w ostatnich latach nabrał szczególnego znaczenia gospodarczego w naszych lasach doprowadza, bowiem do zamierania drzewostanów dębowych, powodując ogromne straty.
Grzyby
Zagrożenie ze strony chorób grzybowych występuje zasadniczo w drzewostanach sosnowych na gruntach porolnych w południowo – zachodniej części Nadleśnictwa. Największe zagrożenie stwarza tu huba korzeniowa. Ograniczanie szkód powodowanych przez tego patogenu polega na smarowaniu pniaków preparatem Pg IBL po zabiegach pielęgnacyjnych.
W drzewostanach świerkowych i z udziałem świerka największe szkody wyrządza opieńka miodowa. Zwalczanie tego patogenu polega na usuwaniu drzewek przez niego opanowanych.
Inne istotne choroby grzybowe to: zamieranie pędów sosny, zamieranie jesionów, czyreń sosnowy, rdza kory sosny.
Zwierzyna
Głównymi sprawcami szkód od zwierzyny są jelenie i sarny. Szkody wyrządzane przez nie polegają na zgryzaniu pędów i pączków, spałowaniu kory drzew, łamaniu drzewek i osmykowaniu. Najbardziej uszkadzane są gatunki: sosna, świerk, modrzew, dąb, klon, jawor, jesion, buk, lipa.
Lokalnie szkody wyrządzają bobry, które piętrząc wodę powodują miejscowe podtapianie drzewostanów w leśnictwie Łuka oraz ścinają drzewka w młodniku w leśnictwie Nowiny.
Ochrona drzewostanów przed zwierzyną polega na chemicznym i mechanicznym zabezpieczaniu powierzchni najbardziej narażonych.
Czynniki abiotyczne
Największe zagrożenie ze strony czynników abiotycznych mogą stwarzać huraganowe wiatry, susze, wiosenne przymrozki, nadmierne opady śniegu oraz długotrwałe, wiosenne podtapianie terenów na siedliskach wilgotnych i bagiennych.
Panujące zachodnie wiatry często powodują szkody w drzewostanach w postaci złomów i wywrotów. Niedobór opadów charakterystyczny dla okresu wczesnowiosennego, stwarza na łatwo przepuszczalnych glebach niekorzystne warunki odnowieniowe, szczególnie dla rozwoju młodych upraw leśnych. Przymrozki późne (średnio 14 dni w roku) stanowią duże zagrożenie dla nowo zakładanych upraw, szczególnie na siedlisku Lw i LMw.
Asset Publisher
Inwentaryzacja drapieżników w leśnictwie Piduń
Inwentaryzacja drapieżników w leśnictwie Piduń
W związku z realizacją projektu ochrony cietrzewia leśnicy liczyli drapieżniki zagrażające temu cennemu gatunkowi.
Od kilku lat leśnicy z Nadleśnictwa Szczytno przygotowywali tereny w okolicach miejscowości Piduń, Witówko i Rekownica pod kątem cietrzewia.
Cietrzew to bardzo cenny, ale niestety zamierający gatunek kuraka leśnego występującego w naszych lasach. Do życia potrzebne są mu tereny otwarte otoczone lasami. Głównym zagrożeniem dla tych ptaków jest zarastanie łąk oraz presja ze strony drapieżników.
Kolejne lata trwania projektu to okres wsiedlania młodych osobników na przygotowanych obszarach. Leśnicy muszą ograniczyć wpływ drapieżników (jastrząb, lis, borsuk, tchórz, kuna) na populację cietrzewia aby zakończyć projekt ratowania cietrzewia sukcesem.
14 grudnia pracownicy nadleśnictwa rozpoczęli inwentaryzację nor i gniazd zasiedlonych przez te gatunki.
Na wyniki naszych obserwacji trzeba jeszcze zaczekać. Jednak wiadomo już, że bez ingerencji człowieka populacji cietrzewia nie da się utrzymać.